tradycja

W czasie rezurekcji w kościele w Tyszowcach druhowie pełniący straż przy Grobie Pańskim nagle padli na twarz, po czym wstali i uciekli... W ten sposób dochowali tradycji.

W Gminnym Ośrodku Kultury w Krynicach pod okiem Zofii Wilanowskiej mieszkanki gminy robiły pająki ze słomy.

W niedzielę rano zasiądziemy do uroczystego śniadania wielkanocnego. To jedna z najważniejszych polskich tradycji. Atmosferę wspólnego ucztowania, które gęsto czerpie ze zwyczajów ludowych, budują rodzinne spotkania.

Muzeum Sztuki Ludowej Huculszczyzny ma w swoich zbiorach nie tylko ukraińskie pisanki, ale także z krajów zachodnich.

Mieszkańcy Krynic nie zapominają o przeszłości i tych, którzy ją tworzyli. Przygotowują izbę pamięci poświęconą szkolnej społeczności.

Nasi przodkowie tworzyli bajecznie kolorowe, misternie wykonane pisanki i kraszanki, które zachwycały etnografów, folklorystów i miłośników sztuki nie tylko ludowej. Nawiązywały one do pięknych tradycji wielkanocnych, ale przypisywano im także magiczną moc. Z pisankami było związanych wiele tradycji i wróżb. Część z nich niestety zapomniano.

To miejsce ma szczęście do artystów. W Siemierzu urodził się poeta Bronisław Przyłuski, stamtąd pochodził reżyser Kazimierz Sioma, rzeźbiarz Czesław Urban, malarka Maria Urban-Mieszkowska. Dziś tworzy tam kilku wspaniałych artystów ludowych.

Ocalić dawne świąteczne przepisy od zapomnienia. Taki jest cel stworzenia książki kucharskiej, która ma powstać w Gminnym Ośrodku Kultury w Obszy. Przepisy może dołączyć każdy.

To niezwykła, bardzo oryginalna tradycja. Brodacze przynajmniej od ponad wieku wychodzili na ulice nadbużańskich Sławatycz. Działo się to zawsze w ostatnich trzech dniach grudnia. Nakładali na siebie efektowne stroje i zasłaniali twarze. Straszyli wówczas ludzi krzykiem, pohukiwaniem i groźnymi pomrukami. Mieli jednak do spełnienia bardzo ważną misję!

Ubieranie choinki to jedna z najpiękniejszych tradycji świątecznych.

,Na ludowo i sportowo w Telatynie” – pod takim przewodnim tytułem odbył się na Stadionie Gminnym w Telatynie, wielopokoleniowy Piknik rodzinny, w którym uczestniczyli nie tylko mieszkańcy Telatyna ale również okolicznych miejscowości.

Meus, bieg ze święconką do domu, pisanie pisanek przy świetle lamp i świec oraz zawsze mokry Poniedziałek Wielkanocny. Co święta to powtórka. Czasem tylko wypadła delegacja czy wojskowa służba i popsuła Wielkanoc.

Jedni najmilej wspominają zapach choinki, pomarańczy lub pierników, kulig robiony przez dziadka albo nocne wędrówki przez łąki na pasterkę. Drudzy tęsknią za dawnym wyczekiwaniem na święta, jeszcze inni z sentymentem opowiadają o tych, którzy łączyli pokolenia.

Nikt we żniwa nie używa już sierpa ni kosy, nie niesie wieńców panom do dworu, ani też nie paraduje przed sekretarzami partii. Nadal jednak zakończenie żniw wieńczą dożynki. Piękne i ważne rolnicze święto.

Przez dwa dni młodsi i starsi pasjonaci tradycji mieli możliwość uczestniczenia w zajęciach, na których mogli spróbować swoich sił w tworzeniu pisanek różnymi technikami. Przy Tarnogrodzkim Ośrodku Kultury zorganizowano też kiermasz świąteczny.