Zamojskie ulice. Pod skrzydłami starego wiatraka (TYLKO W GAZECIE)

Stare „młyny wietrzne” zwane wiatrakami były ważnym, czasami dominującym, elementem roztoczańskiego krajobrazu. Jeden z ich działał na dawnych przedmieściach Zamościa: przy ul. Infułackiej – dawnej drodze stabrowskiej.

Bogdan Nowak
14.01.2021 08:00

Zamojskie ulice. Pod skrzydłami starego wiatraka (TYLKO W GAZECIE) — *Początek lat 80. ub. wieku. Wieżowce przy ul. Infułackiej. Fotografia ze zbiorów Spółdzielni Mieszkaniowej im. Jana Zamoyskiego.*

Wiatraki, czyli malownicze budowle wyposażone w napędzane wiatrem skrzydła, stawiali specjalni cieśle zwani wiatracznikami. Dzięki nim powstawały pierwsze silniki wiatrowe. Służyły one głównie do mielenia zboża. W naszym kraju wiatraki z powodzeniem funkcjonowały przez wiele stuleci (od XIII wieku). Zwykle były to konstrukcje drewniane. Można je było kiedyś zobaczyć w ponad 300 miejscowościach Zamojszczyzny.

Koźlaki, holendry, paltraki

Mapę, na którą tego typu budowle naniesiono, sporządził Jan Górak, historyk sztuki, znawca architektury drewnianej Lubelszczyzny. Została ona opublikowana w książce pt. „Materiały do historii kultury materialnej Zamojszczyzny". To bardzo interesujące zestawienie. Przedstawiono tam dawne województwo zamojskie (złożone z dzisiejszych powiatów: zamojskiego, tomaszowskiego, biłgorajskiego i hrubieszowskiego) wprost usiane punkcikami symbolizującymi wiatraki. Przy każdym z nich umieszczono nazwę miejscowości. Najwięcej ich było na wschodnich i północno-zachodnich częściach województwa.

Pełny artykuł przeczytasz tylko w papierowym i e-wydaniu Kroniki Tygodnia.