Więc naprzód konfederacja tyszowiecka szerzyła się jak pożar. Kto żyw, przystępował do niej, zarówno ze szlachty, jak z pospólstwa. Miasta dostarczały wozów, strzelb, piechoty, Żydzi pieniędzy. Nikt nie śmiał się przeciwić jej uniwersałom; najospalsi na koń siadali... – pisał Henryk Sienkiewicz w "Potopie".
Konfederację tyszowiecką zawiązano 29 grudnia 1655 roku z inicjatywy Stefana Czarnieckiego (nie było go w Tyszowcach), hetmana wielkiego koronnego Stanisława Rewery Potockiego i hetmana polnego koronnego Stanisława Lanckorońskiego. Dużą rolę odegrała także szlachta okolicznych ziem i powiatów. Głównym postanowieniem konfederacji było wypowiedzenie przez polską szlachtę posłuszeństwa królowi szwedzkiemu Karolowi X Gustawowi i zbrojne wystąpienie przeciwko Szwedom. Konfederacja rozpisała w całym kraju pobór regimentów łanowych i wybrańców i powołała pod broń wszystkie stany.
Konfederacja tyszowiecka oprócz heroicznej obrony twierdzy jasnogórskiej, Zamościa i Gdańska była jednym z najważniejszych wydarzeń politycznych podczas potopu szwedzkiego w latach 1655-1660.
Napisz komentarz
Komentarze