wspomnienia

Był więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych. Wieloletnim kanclerzem diecezji lubelskiej, bliskim współpracownikiem bp. Stefana Wyszyńskiego. Papież Jan XXIII obdarzył go godnością prałata domowego. Mieszkańcy Gorajca pamiętają go jako tego, dzięki któremu mają własną parafię.

Leonard Hasiec, zatwardziały kawaler, wpadał często do sąsiada Mikołaja Tałandy. Pogadał, coś zjadł, bo żona Mikołaja – Feliksa gotowała wyśmienicie. Któregoś razu zagadnęła do niego: "A czego Leniek nie ożenisz się?" Odparował: "Gdybym spotkał taką jak ty, to bym się ożenił". Życie pisze zaskakujące scenariusze.

To może być dzień, zdarzenie, postać, coś, co chcielibyście uratować od zapomnienia. Szkoła Podstawowa nr 3 im. Elizy Orzeszkowej prowadzi akcję pod hasłem "Sercem i piórem". Zbiera wspomnienia związane z tą placówką.

– Gdy Niemcy najechali Polskę, miałam 12 lat. Pamiętam, że w okolicy Suchowoli-Kolonii pojawiło się dużo polskiego wojska. Tam, gdzie kończyło się nasze pole, przy lesie żołnierze ustawili tabor. Było tam mnóstwo broni, armat oraz wojskowa kuchnia – wspomina Emilia Kozłowska z Suchowoli-Kolonii. – Widziałam to, bo jeden z żołnierzy nas do obozu zaprosił.

Niemcy pozwolili się pożegnać z aresztowanymi. Andrzej Szymanik, właściciel składu materiałów budowlanych i opałowych w Hrubieszowie, ostatni raz pogłaskał po głowie swoje dzieci: 10-letnią Kasię, 7-letniego Stasia. Pogładził po brzuchu żonę, która była w ósmym miesiącu ciąży.

On był korpulentny, ona szczupła i wysoka. On uczył języka polskiego. Ona matematyki. Byli tak różni, a tworzyli niezwykłą parę. Jan i Helena Tymoszowie byli nauczycielami w II Liceum Ogólnokształcącym w Zamościu. Uczniowie mówili od nich dobrotliwie "Jasio" i "Gloria".

– Wojna to coś strasznego. Gdyby teraz do niej doszło nie byłabym chyba w stanie takiego ogromu ludzkiego cierpienia przeżyć, znowu wytrzymać. Wtedy było ono niewyobrażalne – mówi Kazimiera Krasnopolska ze Skierbieszowa-Kolonii (gm. Skierbieszów). Kobieta opowiedziała nam o wysiedleniu miejscowości, w której się urodziła, obozie przejściowym w Zamościu oraz tragedii miejscowych Żydów.

Warszawski Ośrodek Karta przygotowuje się do wydania kolejnej edycji dzienników Zygmunta Klukowskiego. Tym razem ma ona zostać rozszerzona o ok. 150 stron i będzie nosić tytuł "Klukowski. Zamojszczyzna 1918-1959". Potrzebne jest jednak wsparcie na wydanie tej cennej książki.

Maria Stary, córka jednego z przedwojennych dyrektorów Liceum Mechanicznego (obecnie Zespół Szkół nr 1) w Hrubieszowie, przekazała szkole 1220 zł na jednorazowe stypendia dla uzdolnionych uczniów tej szkoły. Fundatorka zmarła w tym roku.

"Przez krótki czas snułam się po ulicach i zaułkach, zaglądałam w bramy domów, tak dobrze mi znanych, chodziłam w tę i z powrotem po podcieniach (staromiejskich kamienic) i wszędzie czułam się nieswojo" – wspominała Helena Szafner, która odwiedziła Zamość w 1945 r. "Spotykałam obcych ludzi, którzy wyglądali jak cienie – czułam jakbym była jedyną żywą osobą na cmentarzu (...). Zaczęło mi się wydawać, że ja sama jestem niczym więcej jak cieniem".