Szychta i Kaluś zrzucili z mostu kota. Kaluś, Bajlas i Gała zdemolowali cmentarz. Bajlas i Szychta podpalili altankę na działce. Bajlas rozbił koledze w szkole talerz na głowie..
Kaluś, Bajlas, Szychta, Gała i Mati wymyślają sobie rozrywki, których granice wyznacza jedynie ich wyobraźnia. Demokratycznie dzielą miedzy siebie papierosy, czekoladę, chipsy i colę. Razem uciekają przed dużą Agatą.
To opowieść o pięciu chłopcach z Biskupic, dawnej robotniczo-górniczej dzielnicy Zabrza. Dla reszty miasta to niebezpieczne miejsce, bez perspektyw i szans na rozwój, dla piątki chłopców, którzy się tu wychowali, to centrum wszechświata i nieograniczony plac zabaw.
Dzieci z Biskupic w przeciwieństwie do swych rówieśników z dużych miast mają znacznie więcej życiowej przestrzeni, swobody zabawy i wolności. Nie żyją na „strzeżonym osiedlu”, nie mają wydzielonych, oparzonych certyfikatami bezpieczeństwa, sterylnych placów zabaw. Mogą deptać trawniki. Nikomu nie przeszkadza, że grają w piłkę wszędzie (z wyjątkiem pani Pierogowej).
Ich życie nie jest naznaczone strachem przed czyhającym w krzakach pedofilem i potłuczonym szkłem. W ich świecie zachwyca przestrzeń i wyobraźnia.
Czasami martwi tylko przyszłość i pytanie jak wiele trzeba dokonać złych uczynków żeby stać się dorosłym?
Joanna Kinowska - kurator:
Konstancja Nowina Konopka fotografowała chłopaków przez kilka lat. Towarzyszyła im w wyprawach, obserwowała, wreszcie się z nimi zakumplowała. W końcu nie była zwykłym dorosłym, który przychodzi wychowywać i pouczać. Robiła zdjęcia. Utrwaliła nie tylko historię innego, jakby dawnego i groźnego dojrzewania, ale opowiedziała o przyjaźni i wolności.
Potrzeba eksploracji świata wielokrotnie wpędza bohaterów opowiadania w poważne kłopoty i konflikt ze światem dorosłych. Obarczone przez dorosłych stygmatem biedy i przestępczości miejsce, dla piątki chłopców, którzy się tu wychowali, stanowi centrum wszechświata i nieograniczony żadnym stygmatem plac zabaw. Oglądając obrazy mamy wrażenie, że chłopcy wymyślają sobie rozrywki i zabawy, których granice wyznacza jedynie ich wyobraźnia.
Osadzona w biednej i wolniej rozwijającej się, od reszty aglomeracji, dzielnicy Śląska, historia pięciu chłopców, przywołuję w dojrzałym odbiorcy, pamięć z czasów dzieciństwa, pamięć podwórka. Jest to już jednak obraz bardzo odległy. Dzisiaj obraz dzieci bawiących się na chodniku przed blokiem kojarzy nam się bardziej z patologią i potrzebą interwencji niż wspomnieniem pełnokrwistego dzieciństwa. Projekt jest refleksją nad zmianą stylu życia i upływającym czasem. Obserwując życie dzieci w Krakowie i innych dużych miastach autorka zauważa, jak w znaczący sposób zawęziła się ich przestrzeń życiowa. Być może zabawy są bezpieczniejsze i bardziej zorganizowane niż dawniej, ale świat strzeżonych osiedli, ogródków jordanowskich i „piłeczko landy” nie pozostawiają zbyt wiele miejsca dla wyobraźni i swobody zabawy.
W zupełnie innym świecie osadzeni są bohaterowie tej historii. Ich zabawa przywołuję obrazy z dzieciństwa „teraźniejszych dorosłych”, ale nie przypomina dzieciństwa „teraźniejszych dzieci” . Historia chłopców, dokumentuję ostatnie beztroskie dni dzieciństwa, a niepokój jaki towarzyszy, niektórym obrazom, zwiastuję koniec pewnego rodzaju wolności, koniec „czasów podwórka”.
1001 złych uczynków” Konstancji Nowina Konopki jest dosłownym i metaforycznym „pożegnaniem czasów podwórka”.
Wystawa została zorganizowana dzięki wsparciu finansowemu miasta Zamość.
Konstancja Nowina Konopka - krakowianka, krakus, krakauer z urodzenia i przekonania. Fotograf.
Ukończyła studia magisterskie na Akademii Ekonomicznej w Krakowie i przez prawie dziesięć lat pracowała w administracji samorządowej, działała też społecznie jako radna dzielnicy, w której mieszka. Swoją karierę fotograficzną zaczęła dość nietypowo, bo od stawiania fotoradarów w dzielnicy Zwierzyniec.
W pewnym momencie życia pasja do fotografii skłoniła ją do porzucenia dotychczasowych zajęć, także tych, które utrudniały życiemotocyklistom na nowo wyremontowanych nawierzchniach lokalnych dróg.
Absolwentka Akademii Fotografii w Krakowie oraz uczestniczka pierwszego Programu Mentorskiego Sputnik w Warszawie.Otrzymała nagrodę dla najlepszego absolwenta Instytutu Twórczej Fotografii w 2019 roku na Uniwersytecie Śląskim w Opavie.
Laureatka wielu krajowych i międzynarodowych konkursów fotograficznych m.in. „21 New and Emerging Talents” – Lens Culture Student Photography Awards 2013, Leica Street Photo 2013, Slovak Press Photo 2016 i 2017, Grand Press Photo 2018. Była również finalistką Vienna International Photo Awards 2013, The Miami Street Photography Festival 2013, Kolga Tbilisi Photo 2014, Przetwórnia 2015, Eastreet 2014 i 2017 etc.
Jej zdjęcia były publikowane w wielu ogólnopolskich i zagranicznych gazetach i magazynach, m.in. Polityka, Gazeta Wyborcza, K MAG, 6Mois etc. Autorka książki fotograficznej „1001 złych uczynków”
Wystawy indywidualne:
1001 złych uczynków // Galerii B&B w Bielsku Białej | 2019
1001 złych uczynków // Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu, Program główny 8 Festiwalu Fotografii | 2018
Bóg, honor, ojczyzna i morze // Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, Program główny 4 W Ramach Sopotu | 2018
Imperfekt // w Galerii KuPe w Opavie | 2018
1001 złych uczynków // Muzeum Współczesne w Wrocławiu | 2017
Imperfekt // Galerii Národní Divadlo w Ostravie | 2017
Minecraft // Galerii Pauza w Krakowie | 2016
Minecraft // Galeria na Rynku w Olsztynie | 2016
Wybrane wystawy zbiorowe:
Made in Opava // Muzeum Historii w Katowicach | 2019
Sztuka Teraz // Muzeum Narodowe w Krakowie | 2017
25 lecie ITF //Dům Umění w Opava | 2015
Napisz komentarz
Komentarze