Reklama

Zamojskie ulice. Punkt kontaktowy na Wiejskiej (TYLKO W GAZECIE)

Ulica została wytyczona w latach 30. XIX wieku. Jej nazwa pochodzi od wioski Piaski, która istniała tutaj do 1918 r. Potem włączono ją do Zamościa. Ulica Wiejska pierwotnie łączyła jednak folwark znajdujący się nad rzeką Łabuńką z nowym traktem lubelskim. W czasie II wojny światowej działał przy niej ważny punkt kontaktowy ZWZ-AK.

Bogdan Nowak
26.05.2020 06:36

Zamojskie ulice. Punkt kontaktowy na Wiejskiej (TYLKO W GAZECIE) — Bloki przy ul. Wiejskiej pod koniec lat 70. ub. wieku.
Zdjęcie z archiwum Spółdzielni Mieszkaniowej im. W. Łukasińskiego w Zamościu.

Teraz ulica Wiejska ma długość 526 metrów. Można nią dojechać do osiedla bloków mieszkaniowych, siedziby Spółdzielni Mieszkaniowej im. W. Łukasińskiego w Zamościu oraz – po staremu – do znajdujących się w tej okolicy domów jednorodzinnych, także tych drewnianych. Nie zostało ich wiele. Najbardziej okazały wśród nich jest chyba dom znajdujący się pod numerem 22.

Ukryta radiostacja

Budynek powstał w 1934 roku. Według relacji jednego z okolicznych mieszkańców, jego fundatorem był Wincenty Wacław Gałaszkiewicz, w dwudziestoleciu międzywojennym przedsiębiorca w branży transportowej, jeden z udziałowców Tomaszowsko-Zamojskiej Spółki Samochodowej. Na początku 1939 roku dysponowała ona 16 samochodami (w tym 14 nowymi), które woziły pasażerów do Lwowa, ale także do różnych miejscowości Zamojszczyzny. Wincenty Wacław Gałaszkiewicz był także w latach 30. ub. wieku prezesem powiatowego zarządu Związku Peowiaków w Zamościu. Podczas II wojny zaangażował się w pracę konspiracyjną (kolportował m.in. nielegalną prasę). W tym malowniczym, trochę sielskim zakątku miasta nie tylko on działał w konspiracji.

Cały artykuł dostępny tylko w papierowym i e-wydaniu Kroniki Tygodnia.