Spotkanie otworzyła dr inż. Agata Waszek, dyrektor Instytutu Humanistyczno-Medycznego UPZ i kierownik Zakładu Pedagogiki, która powitała gości i uczestników konferencji. Następnie głos zabrał rektor UPZ dr hab. Andrzej Samborski, który życzył udanych obrad i owocnych wniosków w dyskusjach nad tak ważnym tematem, jakim jest transplantacja. Podkreślił przy tym, że cieszy się, iż studenci mogą czerpać wiedzę od specjalistów w tej tematyce, którzy chętnie dzielą się zdobytym doświadczeniem.
Jako pierwszy wystąpił ks. dr Paweł Jasina, prefekt i wykładowca Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu, który zaprezentował stanowisko Kościoła katolickiego w kwestii transplantacji. Następnie o życiu przed i po przeszczepie opowiedziała Małgorzata Samborska, współzałożycielka jednej z organizacji wspierających osoby po transplantacji, która podzieliła się z uczestnikami własnymi doświadczeniami.
O pozytywnych aspektach transplantacji mówiły Alicja Chachaj z Fundacji Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu i Jolanta Kruczkowska z Fundacji Organiści w Gdyni. Następnie Edyta Bączkowska-Skiba, koordynator akcji „Tak dla transplantologii” opowiedziała o doświadczeniach pedagoga specjalnego i matki dziecka po przeszczepie. Na koniec pierwszej części konferencji wystąpiła Anna Gradziuk, koordynator ds. transplantacji Samodzielnego Publicznego Szpitala Wojewódzkiego im. Papieża Jana Pawła II w Zamościu.
W drugiej części konferencji swoje prelekcje zaprezentowali studenci z Koła Naukowego Studentów Pielęgniarstwa UPZ i Studenckiego Koła Naukowego Pedagogów UPZ: Diana Drygiel vel Dryglak, Anna Żygawska, Dariusz Kostrubiec, Ewelina Romańczuk, Stefania Kościelniak, Iwona Redka, Małgorzata Oryszczak.
- Pierwsze próby przeszczepiania skóry podejmowano już w starożytności, a w XIX wieku podejmowano próby transplantacji rogówki, tarczycy, tkanki nerwowej. Transplantologia rozwinęła się dopiero w XX wieku dzięki rozwojowi nowych gałęzi nauk medycznych takich jak: genetyka, immunologia, anestezjologia czy farmakologia. Chirurgia transplantacyjna jest standardową metodą akceptowaną przez wielkie religie, lekarzy i dużą część opinii publicznej. Jednak ciągle wzbudza wiele wątpliwości i obaw o charakterze moralnym. Organ, który jest pobrany od zmarłego w celu ratowania życia bliźniego jest wielkim darem, ponieważ umożliwia uniknięcie śmierci i daje szansę na „drugie życie” – tłumaczy dr n med. Maria Dorota Kwika z Zakładu Pielęgniarstwa UPZ. - Starzejące się społeczeństwa pragną jak najdłużej zachować sprawność i niezależność, dlatego naukowcy nie ustają w poszukiwaniu nowych obszarów wykorzystania metod transplantacyjnych. Polska transplantologia jest w czołówce światowej, dysponuje pełną zaangażowania kadrą, gwarantując pacjentom poddawanym przeszczepom bardzo dobre wyniki leczenia. – dodaje dr n med. Maria Dorota Kwika.
Zaznaczyła przy tym, że ogromną bolączką jest nadal zbyt mała liczba dawców. Dotyczy to zarówno tych oddających swoje organy po śmierci, jak również tych kwalifikowanych do dawstwa żywego.
- Poza informacjami dotyczącymi kwestii etycznych i medycznych związanych z transplantacją, uczestnicy konferencji mieli możliwość dowiedzieć się, jak przedstawia się sprawa edukacji dzieci po przeszczepach. Uzyskali informacje o możliwych formach realizacji obowiązku szkolnego i edukacji przedszkolnej tj. indywidualnym nauczaniu lub zindywidualizowanej ścieżce kształcenia. Poznali realia kształcenia w szkołach przyszpitalnych – wylicza aspekty przydatne w pracy przyszłym pedagogom mgr Monika Cieślak z Zakładu Pedagogiki UPZ.
Napisz komentarz
Komentarze