W 1933 r. tę ulicę przemianowano na Długą. Była ona gruntowa i miała szerokość od 3,5 do 5 metrów. Ludzie i pojazdy musiały tam brnąć po deszczu przez błoto, a latem – w tumanach kurzu. Dopiero w 1980 r. ulica została gruntowanie przebudowana na asfaltową i dwujezdniową. Nadano jej wówczas nazwę Włodzimierza Iljicza Lenina, a jej przyszłości wróżono "świetlany" charakter.
Bo ulica miała wchodzić w skład tzw. Nowego Centrum Zamościa. To był pomysł, który mógł odmienić całe miasto.
Buldożery i drogi robocze
Budowę Nowego Centrum Zamościa zaplanował jeszcze w 1969 r. zespół warszawskich architektów pod kierunkiem Jacka Jedynaka. Dzielnica miała mieć charakter usługowo-handlowy i zajmować powierzchnię ok. 19 ha. Zaplanowano, iż będzie się ona mieścić mniej więcej pomiędzy ul. Długą (czyli Wyszyńskiego), Róży Luksemburg (teraz Peowiaków) oraz ul. Partyzantów. Na tym terenie miało powstać Wielofunkcyjne Centrum Kultury i Sztuki, a w nim kino z salami na 200 i 600 miejsc, 20-piętrowy gmach rady narodowej, duże domy towarowe, hotele, kawiarnie, restauracje oraz ośrodek zdrowia i komenda policji.
Nowe Centrum Zamościa miało być gotowe w 2000 r. Tych zamierzeń nie udało się zrealizować, bo kraj dopadł kryzys gospodarczy. Jednak nie skończyło się tylko na planach. W ramach koncepcji zespołu Jedynaka postawiono wielki gmach Komendy Miejskiej Policji przy ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2. Można go oglądać do dziś.
Cały artykuł dostępny tylko w papierowym i e-wydaniu Kroniki Tygodnia
Napisz komentarz
Komentarze