Przejdź do głównych treściPrzejdź do wyszukiwarkiPrzejdź do głównego menu
czwartek, 25 kwietnia 2024 06:12
Reklama

Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności

Prezydent RP Andrzej Duda przyznał 35 osobom odznaczenie państwowe Krzyż Wolności i Solidarności. Wśród nich znalazło się sześć osób związanych z Zamojszczyzną. Odznaczenia otrzymali 7 listopada w siedzibie lubelskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej z rąk Jana Bastera, zastępcy prezesa IPN.
Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności

Autor: Fot. IPN Lublin

Krzyżem Wolności i Solidarności odznaczono związanych z Zamojszczyzną: Mieczysława Bartonia (byłego wójta gm. Skierbieszów), Tadeusza DaniszewskiegoJerzego Kudyka (byłego wójt gm. Zamość), Jerzego Rachwalda (byłego red. "Tygodnika Zamojskiego"), Janusza Woźnicę (senatora RP I i II kadencji) i Józefa Bondyrę, byłego wójta i burmistrza Tyszowiec.

W imieniu odznaczonych głos zabrał Jerzy Rachwald.

 – Czuję głęboką satysfakcję, że nasze działania walki o Polskę zostały docenione tak wspaniałym odznaczeniem – Krzyżem Wolności i Solidarności. Skrót KWiS przypomina mi nazwę rzeki Kwisa na Dolnym Śląsku w pobliżu Żagania. Tam na wojskowym poligonie, w namiotach, w otoczeniu natury, mając lat 18, łopatką drążyłem okopy za udział w wystąpieniach marcowych 1968 r. W wojskowym odosobnieniu zrozumiałem, że realny socjalizm nie różni się niczym od niemieckiego faszyzmu: jedna partia, jeden wódz, jeden cel: zawładnięcie światem – mówił odznaczony działacz.

Krzyż Wolności i Solidarności został ustanowiony przez Sejm 5 sierpnia 2010 roku. Po raz pierwszy przyznano go w czerwcu 2011 roku podczas obchodów 35. rocznicy protestów w Radomiu. Krzyż nadawany jest przez Prezydenta RP, na wniosek Prezesa IPN, działaczom opozycji wobec dyktatury komunistycznej, za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości i suwerenności lub respektowanie praw człowieka w PRL-u. Źródłem uchwalenia Krzyża Wolności i Solidarności jest Krzyż Niepodległości z II RP.

Cały artykuł dostępny tylko w papierowym i e-wydaniu Kroniki Tygodnia


Podziel się
Oceń

Napisz komentarz
Komentarze
luky 22.11.2019 14:46
Woźnica? Za co?

ja 26.11.2019 11:27
A co niewygodny?

Stasiu 21.11.2019 14:23
Józef Bondyra, ur. 12 II 1947 w Przewalu k. Zamościa, zm. 22 XII 2006 w Zamościu. Ukończył Technikum Mechaniczne dla Pracujących w Zamościu (koniec l. 60.). Od 1977 prowadził rodzinne gospodarstwo rolne w Przewalu. W 1981 inicjator i przewodniczący Koła Gminnego „S” RI w Tyszowcach. 8-9 III 1981 uczestnik Zjazdu Zjednoczeniowego „S” RI w Poznaniu. Od 27 XI 1981 współorganizator i uczestnik akcji okupacyjnej siedziby WK ZSL w Zamościu przez rolników „S” RI. 13 XII 1981 o godz. 6.00 rano wywieziony (z innymi uczestnikami protestu) przez ZOMO do lasu pod Łabuniami k. Zamościa, następnie (z grupą osób przeznaczonych do internowania) przewieziony do KW MO w Zamościu, przesłuchiwany i przetrzymywany przez cały dzień w nieogrzewanym samochodzie pod komendą, 13 XII 1981 wieczorem internowany w Ośr. Odosobnienia w Krasnymstawie, od 9 I 1982 we Włodawie, od 29 III 1982 w Lublinie, zwolniony 30 IV 1982. 1982-1988 wielokrotne rewizje w gospodarstwie; 18 XI 1983 tzw. nieznani sprawcy podpalili stodołę, zniszczeniu uległy również przechowywane w niej plony i maszyny rolnicze; kilkakrotnie unikał zatrzymania, uciekając przed nadjeżdżającą obławą MO i SB, i nocując w lesie lub w stogach siana. 1984-1989 członek podziemnej RKK „S” RI Regionu Środkowo-Wschodniego. Zaangażowany w działalność duszpasterstwa rolników, uczestnik spotkań w Domu Rekolekcyjnym w Łabuniach, które były pretekstem do spotkań działaczy „S” RI. W 1985 i 1986 skazywany przez kolegium ds. wykroczeń (pod pretekstem złego zabezpieczenia ppoż.). Od 1985 współorganizator wyjazdów z woj. zamojskiego na coroczne (każda 1. niedziela IX) dożynki „S” RI na Jasnej Górze, m.in. wykonawca dekoracyjnych wieńców ze zboża. Współorganizator obchodów rocznic Konfederacji Tyszowieckiej (1656) i bitwy pod Komarowem (1920). W 1987 gościł (z żoną Teresą Bondyrą) w swoim gospodarstwie delegację MOP (związkowcy z Belgii). Sekretarz ujawnionej w X 1988 Tymczasowej Wojewódzkiej Rady Rolników „S” Województwa Zamojskiego. Działacz społeczny, m.in. w l. 80. inicjator budowy szkoły w Przewalu. W XII 1989 delegat na KZD „S” RI w Warszawie. 1989-1992 przewodniczący Zarządu Gminnego „S” RI w Tyszowcach, wiceprzewodniczący Rady Wojewódzkiej w Zamościu. 1990-2002 wójt, następnie burmistrz Tyszowiec. W 2000 zaangażowany w odzyskanie przez Tyszowce praw miejskich. Honorowy członek Światowego Związku Żołnierzy AK (1994). Losy i działalność Bondyrów 1981-1986 opisała Joanna Siedlecka w książce Jaworowe dzieci (Niezależna Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1988). Odznaczony Złotym Medalem Za Zasługi dla Pożarnictwa (1997), Odznaką Honorową MEN Za Zasługi dla Oświaty (2001), Srebrnym Krzyżem Zasługi (2006). 1984-1986 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW w Zamościu w ramach SOR krypt. Ofset; II 1984 – IX 1989 przez RUSW w Tomaszowie Lub. w ramach SOR krypt. Pogorzelcy. za: http://www.encysol.pl/wiki/Józef_Bondyra

 

 

ReklamaBaner reklamowy firmy GOLDSUN
ReklamaBaner B1
Reklama
Reklama
Reklama