Marian Pilarski (ur. 1902 r. w podkrakowskich Pisarzowicach) był zawodowym żołnierzem. Razem z 3 Pułkiem Piechoty Legionów brał udział w obronie Lwowa, potem w 1920 r. bił bolszewików. Po wojnie służył w 83 pułku piechoty w Kobryniu, jako dowódca plutonu i kancelista pułkowy. W 1935 roku otrzymał awans na chorążego.
W kampanii wrześniowej w Grupie Operacyjnej Polesie gen. Franciszka Kleeberga walczył w bitwie pod Kockiem, po której dostał się do niewoli. Po ucieczce z transportu przedostał się do Tyszowiec. Tam od 1940 roku pod ps. Grom działał w konspiracji. Od listopada 1943 roku do czerwca 1944 roku był komendantem placówki AK w Tyszowcach i dowódcą 21 kompanii AK.
Inspektor "Jar"
Po wejściu Armii Czerwonej Pilarski pozostał w podziemiu. Został jednym z organizatorów organizacji Wolność i Niezawisłość na Zamojszczyźnie. W połowie 1945 r. zmienił pseudonim na "Jar" i został oficerem wywiadu Obwodu Zamojskiego WiN, a od 1946 r. Komendantem Obwodu Zamojskiego WiN. Był współinicjatorem akcji napadu na zamojskie więzienie 8 maja 1946 r., którą z sukcesem przeprowadził oddział "Urszuli" Romana Szczur.
Więcej o losach Mariana Pilarskiego oraz ekshumacji przeczytasz w papierowym wydaniu "Kroniki Tygodnia"
Napisz komentarz
Komentarze